ជាមួយនឹងការអភិវឌ្ឍន៍នៃការចិញ្ចឹមសត្វ និងការកែលម្អជាបន្តបន្ទាប់នៃតម្រូវការរបស់មនុស្សសម្រាប់សុវត្ថិភាព និងគុណភាពម្ហូបអាហារ តម្រូវការបន្ថែមលើចំណីសត្វក៏កើនឡើងផងដែរ។សារធាតុបន្ថែមចំណីតាមបែបប្រពៃណីភាគច្រើនរួមមានអង់ទីប៊ីយ៉ូទិក អរម៉ូន និងអង់ស៊ីមចំណីជាដើម។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សារធាតុបន្ថែមចំណីតាមបែបប្រពៃណីទាំងនេះមានបញ្ហាមួយចំនួនដូចជា ការប្រើប្រាស់ថ្នាំអង់ទីប៊ីយោទិចដែលនាំឱ្យមានភាពធន់នឹងថ្នាំ សំណល់អរម៉ូនដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពមនុស្ស។ដូច្នេះ ការស្រាវជ្រាវ និងបង្កើតសារធាតុបន្ថែមចំណីថ្មីបានក្លាយទៅជាវិស័យស្រាវជ្រាវដ៏ក្តៅគគុក។
ការស្រាវជ្រាវ និងការអភិវឌ្ឍន៍សារធាតុបន្ថែមចំណីថ្មី គឺផ្តោតជាសំខាន់លើទិដ្ឋភាពដូចខាងក្រោមៈ
1. Probiotics: Probiotics គឺជាប្រភេទបាក់តេរីរស់ដែលមានប្រយោជន៍ចំពោះម្ចាស់ផ្ទះ ដែលអាចធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវសមត្ថភាពរំលាយអាហារ និងភាពស៊ាំរបស់សត្វដោយធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវរចនាសម្ព័ន្ធ និងមុខងាររបស់រុក្ខជាតិពោះវៀន។Probiotics អាចរារាំងការលូតលាស់នៃបាក់តេរីដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ កាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការឆ្លងមេរោគក្នុងពោះវៀន និងធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវដំណើរការលូតលាស់ និងសុខភាពរបស់សត្វ។ដូច្នេះហើយ ប្រូបាយអូទិកបានក្លាយទៅជាចំណុចក្តៅស្រាវជ្រាវមួយនៃសារធាតុបន្ថែមចំណីថ្មី។
2. សារធាតុចំរាញ់ពីរុក្ខជាតិ៖ សារធាតុចំរាញ់ពីរុក្ខជាតិគឺជាសារធាតុដែលមានសកម្មភាពជីវសាស្រ្តមួយចំនួនដែលចម្រាញ់ចេញពីរុក្ខជាតិ។សារធាតុចំរាញ់ពីរុក្ខជាតិមានសកម្មភាពជីវសាស្រ្តជាច្រើនដូចជា អង់ទីអុកស៊ីដង់ អង់ទីប៊ីយ៉ូទិក ប្រឆាំងនឹងការរលាកជាដើម ដែលអាចធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវដំណើរការលូតលាស់ និងស្ថានភាពសុខភាពរបស់សត្វ។នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ សារធាតុចម្រាញ់ពីរុក្ខជាតិមួយចំនួនត្រូវបានប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយក្នុងការបន្ថែមចំណីអាហារ ដូចជាចំរាញ់ចេញពីគ្រាប់ទំពាំងបាយជូ គ្លីស៊ីរហ្សីស៊ីន ជាដើម។
3. អង់ស៊ីមប្រូតេអ៊ីន៖ អង់ស៊ីមប្រូតេអ៊ីនគឺជាប្រភេទអង់ស៊ីមដែលអាចបំប្លែងប្រូតេអ៊ីនទៅជា peptides ម៉ូលេគុលតូចៗ ឬអាស៊ីតអាមីណូ។អង់ស៊ីមប្រូតេអ៊ីនអាចធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវការប្រើប្រាស់ប្រូតេអ៊ីន កែលម្អតម្លៃអាហារូបត្ថម្ភនៃចំណី និងកាត់បន្ថយការបញ្ចេញអាសូត។នាពេលបច្ចុប្បន្ន អង់ស៊ីមប្រូតេអ៊ីនមួយចំនួនត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងការបន្ថែមចំណី ដូចជាអាមីឡាស សែលុយឡាសជាដើម។
4. សារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្ម៖ សារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មគឺជាប្រភេទសារធាតុដែលអាចរារាំងប្រតិកម្មអុកស៊ីតកម្ម កាត់បន្ថយការបាត់បង់អុកស៊ីតកម្មនៃខ្លាញ់ និងវីតាមីននៅក្នុងចំណី និងពន្យារអាយុជីវិតរបស់ចំណី។សារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មអាចធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវភាពស៊ាំរបស់សត្វកាត់បន្ថយការកើតឡើងនៃជំងឺនិងធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវដំណើរការលូតលាស់និងសុខភាពរបស់សត្វ។នាពេលបច្ចុប្បន្ន សារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មមួយចំនួនត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងការបន្ថែមចំណីអាហារ ដូចជា វីតាមីន E សេលេញ៉ូមជាដើម។
ការស្រាវជ្រាវ និងការអភិវឌ្ឍសារធាតុបន្ថែមចំណីថ្មីមិនត្រឹមតែអាចធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវតម្លៃអាហារូបត្ថម្ភ និងសុវត្ថិភាពនៃចំណីប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងកាត់បន្ថយការបំពុលបរិស្ថាន និងកាកសំណល់ធនធានផងដែរ។ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការស្រាវជ្រាវ និងការអភិវឌ្ឍន៍សារធាតុបន្ថែមចំណីថ្មីនៅតែប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាមួយចំនួន ដូចជាការចំណាយលើការស្រាវជ្រាវ និងការអភិវឌ្ឍន៍ខ្ពស់ និងផលប៉ះពាល់នៃកម្មវិធីដែលមិនស្ថិតស្ថេរ។ដូច្នេះ ចាំបាច់ត្រូវពង្រឹងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរវាងស្ថាប័នស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រ និងសហគ្រាស បង្កើនការវិនិយោគលើការស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍន៍លើសារធាតុបន្ថែមចំណីថ្មី និងធ្វើឱ្យកម្រិតស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍន៍ និងប្រសិទ្ធភាពនៃការប្រើប្រាស់សារធាតុបន្ថែមចំណីថ្មី។
សរុបមក ជាមួយនឹងការអភិវឌ្ឍន៍នៃការចិញ្ចឹមសត្វ និងតម្រូវការរបស់មនុស្សសម្រាប់សុវត្ថិភាព និងគុណភាពអាហារបន្តកើនឡើង ការស្រាវជ្រាវ និងការអភិវឌ្ឍសារធាតុបន្ថែមចំណីថ្មីមានសារៈសំខាន់ណាស់។ការស្រាវជ្រាវ និងការអភិវឌ្ឍន៍សារធាតុបន្ថែមចំណីថ្មីអាចធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវតម្លៃអាហារូបត្ថម្ភ និងសុវត្ថិភាពនៃចំណី ធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវដំណើរការលូតលាស់ និងស្ថានភាពសុខភាពរបស់សត្វ និងកាត់បន្ថយការបំពុលបរិស្ថាន និងកាកសំណល់ធនធាន។ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការស្រាវជ្រាវ និងការអភិវឌ្ឍសារធាតុបន្ថែមចំណីថ្មីនៅតែប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាមួយចំនួន ហើយវាចាំបាច់ក្នុងការពង្រឹងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរវាងស្ថាប័នស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រ និងសហគ្រាស ដើម្បីកែលម្អកម្រិតនៃការស្រាវជ្រាវ និងការអភិវឌ្ឍន៍ និងផលប៉ះពាល់នៃកម្មវិធី។
ពេលវេលាប្រកាស៖ ថ្ងៃទី ២៨ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ២០២៣